عصر ایران

وضع ما درست مثل کسی است که در داخل قطار نشسته است و همه بارش را روی سرش گذاشته است.

مردمی که ناامید از اصلاح امور شوند، وارد فاز بی تفاوتی می شوند. این وضعیت حکومت ها را دچار انحراف تحلیل می کند ... .

دو تحول اکنون در حال رخ‌دادن است که نظام آموزش را متحول و کودکان ما را به قدرت‌های بزرگ آینده آفرین تبدیل می‌کند...

نظام آموزشی باید ما را از داده (data)، به اطلاعات (information) ... حرکت بدهد.

درباره موسیقی با فرزندتان صحبت کنید. ترانه مورد علاقه خودتان را به او معرفی کنید، با هم گوش کنید و درباره آن به او توضیح دهید: مثل حرف زدن درباره خواننده اش، خاطراتی که برای شما تداعی می کند و ... . همچنین از فرزندتان بپرسید ترانه مورد علاقه ات چیست و با هم به آن گوش دهید.

ما بعضی تصمیم گیری ها را عرفاً تصمیم گیری نمی دانیم. مثلاً برای بالا رفتن از یک برج که دارای 3 آسانسور است، وقتی دکمه یکی از آنها را می فشاریم، در واقع، تصمیم گرفته ایم، هر چند که آن را در زمره تصمیمات روزانه نیاوریم.

نه ایران بلکه هیچ کشوری نمی تواند بدون داشتن روابط عادی بین المللی به حیات عادی خود در جهان ادامه دهد.

کودک در این بازه سنی، می خواهد ابتکار عمل زندگی اش را خود به دست بگیرد و قدرت نمایی کند.

از چهره ها، از سخن ها، از علم، از رسانه، از پول ملی و ... اعتبارزدایی شده است.

یکی از فاجعه بارترین توصیه هایی که گاه به پدر و مادرهای جوان می شود، این است که کودک تان را زیاد در آغوش نگیرید چون "بغلی" می شود!

ایران 4 امتیاز در جام‌جهانی به دست آوردکه این بیشترین امتیاز ایران در تاریخ جام‌های‌جهانی است.

"برای هر مسأله و مشکلی، تنها یک راه حل وجود دارد" و این، گزاره ای غیر واقعی است و گاه، بسیار ناامید کننده و مخرب.

دو سوال محوری در جوامع توسعه محور در مواجهه با پدیده ها وجود دارد: این پدیده چه نسبتی با توسعه دارد؟ و چگونه می توان از این پدیده در جهت توسعه کشور استفاده کرد؟

با فشار دادن چند دگمه می توانی به کانال های مختلف تلویزیونی در جاهای مختلف دنیا سرک بکشی. 50 سال قبل اگر هم تلویزیون داشتی محدود به دوسه کانال بود با تصاویر سیاه و سفید یا تلفن، همه جا همراه توست اما 50 سال قبل اگر هم تلفن داشتی یا مخاطب تلفن داشت تماس فقط از طریق تلفن ثابت میسر بود.

جعفر محمدی*

محمود سریع القلم

جعفر محمدی

سه بار اشاره امام به آب و برق مجانی محدود به همان اسفند 1357 است و دیگر تکرار نشده اما قابل انکار نیست. همین سه بار اشاره در اسفند 57 چنان بود که صدای مهندس بازرگان را درآورد و در پیام تلویزیونی نخست وزیر با صراحتی بی سابقه که ناشی از سال ها آشنایی و دوستی بود گفت: « آقا، شما هم که ما را کلافه کرده اید با این آب و برق مجانی...»

دکتر محمود سریع القلم